Grecki filozof Klaudiusz Ptolemeusz uważał, że słońce, planety i gwiazdy obracają się wokół Ziemi. Ta wiara ustąpiła miejsca starożytnej greckiej teorii geocentrycznego lub ptolemejskiego modelu wszechświata. "Geocentryczny" odnosi się do przekonania, że Ziemia jest centrum wszechświata.
Starożytni greccy astronomowie wierzyli, że planety podążają za idealnie kołowymi wzorami. Astronomowie zaobserwowali wzorce ruchu niebiańskiego, takie jak księżyc wznoszący się godzinę później każdego dnia i zmiana słońca na niebie.
System Ptolemeusza znany był z szeregu złożonych kręgów. Ptolemeusz wierzył, że każda planeta krąży wokół koła lub epicycle. Epicykle to model geometryczny używany do wyjaśniania zmian prędkości i kierunku w odniesieniu do Księżyca, Słońca i innych planet. Epicycle krąży wokół większego koła, zwanego deferentem. Deferent to okrąg, a jego środek jest środkowym punktem między planetą a Ziemią.
W 1514 r. polski astronom Nicolas Copernicus obalił system geocentryczny swoją własną teorią wszechświata, zwaną modelem heliocentrycznym. W modelu Kopernika Ziemia i inne planety krążyły wokół Słońca. Jednak dopiero Johannes Kepler wprowadził swoje prawa ruchu planet, że orbitujące modele systemu geocentrycznego zostały ostatecznie obalone. Kepler udowodnił, że planety krążą po eliptycznej orbicie wokół Słońca zamiast idealnej okrągłej orbity.
