Najczęstsze metody stosowane w celu zmniejszenia tarcia między ruchomymi powierzchniami obejmują polerowanie powierzchni, które wchodzą w kontakt, smarowanie powierzchni, stosowanie łożysk kulkowych lub wałeczkowych i usprawnianie. Tarcie definiuje się jako siłę, która jest odporna jedna powierzchnia z przesuwania się lub toczenia na innej powierzchni. Oznacza to, że tarcie występuje tylko wtedy, gdy jedna lub obie powierzchnie stykające się są w ruchu.
Kilka czynników wpływa na siłę generowanego tarcia, zwanego również współczynnikiem tarcia, pomiędzy powierzchniami. Czynniki te obejmują wykończenie powierzchni, temperaturę, obciążenie operacyjne, charakterystykę środka smarnego i charakter względnego ruchu między powierzchniami.
Polerowanie powierzchni wygładzi nierówności i nierówności między powierzchniami, co z kolei zmniejszy współczynnik tarcia, jaki będą generować powierzchnie. Smarowanie zapewnia cienką warstwę cieczy pomiędzy dwiema powierzchniami, co wypełnia małe szczeliny i nierówności na powierzchniach, zmniejszając w ten sposób współczynnik tarcia.
Zastosowanie łożysk kulkowych i rolek znacznie zmniejsza tarcie między powierzchniami, ponieważ zmienia charakter ruchu względnego między powierzchniami od ślizgania się do toczenia. Usprawnianie dotyczy tarcia generowanego przez wiatr i ciecze. Przyjmując bardziej opływowy kształt, przepływ powietrza lub cieczy będzie gładszy i łatwiejszy w stosunku do powierzchni danego obiektu.
