Teorie rozwojowe Jeana Piageta koncentrują się wokół rozwoju poznawczego i idei, że dzieciństwo odgrywa istotną i aktywną rolę w rozwoju człowieka. Jego teoria rozwoju poznawczego obejmuje cztery etapy, sensomotoryczny, przedoperacyjny, konkretny i formalny okres operacyjny.
Teoria rozwoju poznawczego Piageta ma wpływ na psychologię dziecięcą, szczególnie w teorii wychowania. Został on wykorzystany jako podstawa do harmonogramowania szkolnych programów nauczania i rozwoju strategii nauczania.
Pierwszy z czterech etapów, etap czuciowo-ruchowy, występuje pomiędzy urodzeniem a dwuletnim. Na tym etapie dzieci mogą odróżnić się od obiektów i zdać sobie sprawę, że rzeczy nadal istnieją, nawet gdy nie są już obecne.
Etap przedoperacyjny występuje między drugim a siódmym rokiem życia. Tutaj dzieci uczą się używać języka i reprezentować obiekty za pomocą obrazów i słów. Jednak dzieci nie rozumieją jeszcze konkretnej logiki i nie mogą mentalnie manipulować informacjami.
Konkretny etap operacyjny ma miejsce między 7 a 11 rokiem życia. Etapy charakteryzują się odpowiednim wykorzystaniem logiki. Dzieci mogą również klasyfikować obiekty według kilku funkcji i mogą zamawiać je w szeregu wzdłuż jednego wymiaru, takiego jak rozmiar.
Formalny okres operacyjny rozpoczyna się w wieku 11 lat w wieku dorosłym. Na tym etapie powstaje abstrakcyjna myśl. Umiejętności rozwiązywania problemów są zademonstrowane, gdy dzieci używają prób i błędów.
