Trzy zmienne określone przez Maxa Webera jako definiujące klasę społeczną to okoliczności życiowe i możliwości; własność majątku i majątku; oraz warunki pracy i rynki. Spośród nich Weber uznał własność nieruchomości za najbardziej decydującą zmienną przy określaniu klasy.
Weber argumentował, że właściciele nieruchomości byli w stanie wpływać, a nawet zdominować rynki towarowe i rynki pracy. Właściciele ziemscy, na przykład, są w stanie zebrać czynsze od lokatorów, przekształcając w ten sposób ich majątek w majątek.
Trzecia zmienna Webera dotyczy przede wszystkim klasy robotniczej, która może być podzielona przez warunki pracy, zarobki i usługi na klasy wykwalifikowanych, niewykwalifikowanych i niewykwalifikowanych robotników. Kolejno, te grupy reprezentują coraz mniejszą wartość społeczną, opartą na tym, co ich członkowie mogą zaoferować społeczeństwu.
