Wspólne cechy pracy w fabryce obejmują uruchamianie, zatrzymywanie i obsługę maszyn, wyciąganie uszkodzonych lub wadliwych produktów z linii produkcyjnej, czyszczenie wewnątrz, na zewnątrz i wokół maszyn produkcyjnych, rejestrowanie danych maszyn i sprawdzanie produktów końcowych, ponieważ przesuń w dół przenośnika taśmowego. Prace fabryczne zostały przyjęte po rewolucji przemysłowej.
Fabryki zostały zbudowane do produkcji masowej, która po raz pierwszy została przyjęta w Anglii na początku rewolucji przemysłowej w latach pięćdziesiątych. System fabryczny zastąpił system wycinania, który obejmował procesy outsourcingu i przekazywanie części do dwóch lub więcej podwykonawców. Wprowadzenie fabryk scentralizowało produkcję. Do produkcji potrzebnych produktów potrzebnych było wiele urządzeń, takich jak buty i opony, a ponieważ pracownicy fabryki nie mogli sobie pozwolić na zakup maszyn, które wytwarzały te części, fabryka stała się centralnym miejscem, w którym wszystkie części mogły być wykonane natychmiast i montowane natychmiast. .
Fabryki natychmiast stały się lukratywne finansowo i dlatego popularne wśród firm produkujących produkty. W fabrykach większe ilości produktów można wytwarzać za znacznie mniej pieniędzy. Robotnicy nie musieli być wykwalifikowani ani wykształceni, więc nie otrzymywali zbyt dużo, co także oszczędzało pieniądze. Pracownicy fabryki po prostu podążali za podstawowymi instrukcjami obsługi maszyn.
