"The Rough Riders" był przydomkiem pierwszej kawalerii ochotniczej Stanów Zjednoczonych, jednostki utworzonej w 1898 roku w celu walki z wojną hiszpańsko-amerykańską. Jego pierwszym przywódcą był pułkownik Leonard Wood, a po jego odejściu przyszły prezydent Theodore Roosevelt przejął ster.
Rough Riders zaczęli jako grupa łowców, sportowców ze szkół wyższych, górników, kowbojów i innych wolontariuszy, głównie z Arizony, Teksasu, Nowego Meksyku i Oklahomy. Szorstcy Jeźdźcy byli bardzo dobrze zaopatrzeni, dzięki wpływowi, jaki Roosevelt, który był asystentem sekretarza marynarki wojennej, sprawował wśród elity wojskowej kraju. Dlatego, w przeciwieństwie do wielu innych jednostek ochotniczych w wojnie hiszpańsko-amerykańskiej, Rough Riders rzeczywiście zobaczyli akcję. Oddział wyruszył na Kubę w czerwcu 1898 r., Gdzie połączyli siły z innymi jednostkami. Najpierw zobaczyli akcję w bitwie pod hiszpańskim placem Las Guasimas. Zwycięstwo tam, pomimo niekorzystnych pozycji i trudnego terenu, potwierdziło zdolność grupy do walki. Ta odwaga pod ostrzałem również pojawiła się w słynnej bitwie pod San Juan Hill. Podczas tej bitwy, Rough Riders, wspomagani przez Buffalo Soldiers, atakowali Kettle Hill w obliczu silnego hiszpańskiego ataku, biorąc hiszpańskie fortyfikacje i pomagając zabezpieczyć zwycięstwo dla Stanów Zjednoczonych. Atak ten wypełnił gazety w domu, przynosząc sławę Rooseveltowi i jego zgryźliwej grupie wolontariuszy. Po pomocy w Oblężeniu Santiago, Szorstcy Jeźdźcy wrócili do domu. Grupa została oficjalnie rozwiązana 15 września 1898 roku.
