Dieta dla Inków w okresie cywilnym Inków między XIII a XVI wiekiem składała się głównie z korzeni i ziaren, takich jak ziemniaki, kukurydza i oca, a także mięsa z lam, alpak, świnek morskich i suszone ryby. W przypadku sosów i przypraw ludzie Inków użyli jadalnej gliny zwanej pają, a także papryczek chille, które były ważnym składnikiem niektórych przepisów Incan.
Poza ziemniakami i kukurydzą, Inkowie spożywali także inne warzywa w ograniczonym zakresie, takie jak skrobiowy korzeń zwany ullucu, a także skrobiowy korzeń o słodkim smaku zwanym Achira. Niektóre gatunki wodorostów również dostały się do diety Inków i zostały zjedzone świeże lub wysuszone do późniejszej konsumpcji.
Jeśli chodzi o mięso, świnka morska, znana jako Cuy dla Inków, była bardzo popularna wśród ogółu ludności, ponieważ szybko się rozmnażała i była łatwa do oswojenia. Większe zwierzęta domowe, takie jak lama, zostały zjedzone przez szlachtę i skonsumowane przed ukończeniem trzech lat. Inca Emperor i jego rodzina mieli dostęp do świeżo wydanych ryb z wybrzeży imperium Inków, a także dzikich kaczek.
Kilka rodzajów ryb i zwierząt morskich było również częścią diety dla ludzi Inków żyjących na wybrzeżu, w tym bonito, rekinów i pingwinów.
