Relacje między bakteriami Rhizobium a roślinami strączkowymi to wzajemnie powiązane związki, w których rośliny strączkowe zapewniają schronienie bakterii w specjalnych guzkach korzeniowych, a bakterie pomagają roślinom strączkowym tworzyć ważne związki azotu. Bakterie i rośliny działają razem, aby aktywować specjalne geny i stworzyć niezbędne białka i inne związki.
Groch, fasola, koniczyna i lucerna to rośliny strączkowe zdolne do tworzenia związków z bakteriami Rhizobium. Związek ten jest bardzo przydatny dla rolnictwa, ponieważ rośliny strączkowe mogą być uprawiane bez potrzeby stosowania nawozów azotowych. Proces ten często pozostawia wystarczającą ilość azotu w glebie, z której później mogą korzystać inne rodzaje roślin, co eliminuje potrzebę stosowania nawozów nawet podczas obracania roślin niehodowlanych w te same pomieszczenia.
Bakterie zamieniają atmosferyczny azot w użyteczne formy, ale mogą to robić tylko w partnerstwie z roślinami strączkowymi. Rhizobia są jedynym rodzajem bakterii tworzących ten związek. Gdy rośliny rosną, ich korzenie uwalniają związki, które sygnalizują ich obecność bakteriom w glebie.
Bakterie z kolei uwalniają związki, które stymulują korzenie, tworząc nietypowe włosie korzeniowe z rurkami, w które wchodzą bakterie. Te rurki są znane jako nici infekcyjne. Dopiero gdy bakterie są osadzone w korzeniach, powstają guzki.
