Zwierzęta w klasie ssaków, w tym słonie, psy, koty, małpy człekokształtne, nietoperze, leniwce, lemury, konie i bobry, mają gruczoły potowe i pot przez swoje ekryninę, apokrynowe gruczoły potowe lub oba. Ssaki prymasowe, takie jak małpy człekokształtne, goryle i ludzie, mają ekrynowe gruczoły potowe na całym ciele. Ssaki naczelne, takie jak psy i koty, mają na łapach i łapach gruczoły apokrynowe, które pomagają je ochłodzić.
Całe ciało chłodzące się przez pocenie się i parowanie jest najskuteczniejsze u ludzi, ale obserwuje się je również u małp człekokształtnych i małp katarralnych lub małp z Old World. Nieludzie, owłosione naczelne, takie jak goryl i szympans, pocą się przez pachy, dłonie i podeszwy stóp. W przeciwieństwie do powszechnego przekonania, świnie, nosorożce i hipopotamy, podobnie jak inne ciepłokrwiste ssaki, mają gruczoły potowe. Mijają pot przez bierną dyfuzję, która jest nieskuteczna do chłodzenia ich ciał. Ochłodzą się, tarzając się w chłodnej wodzie lub błocie, który ma taki sam efekt chłodzenia, jak pocenie się.
Większość ssaków naczelnych ma apokrynowe gruczoły potowe na swoich mieszkach włosowych. Gruczoły wydzielają oleisty, nieprzejrzysty i bezbarwny płyn, który zyskuje nieprzyjemny zapach podczas rozkładu bakteryjnego. Potworny gruczoł apokrynowy jest również nazywany dławnicą, ponieważ nie jest tak skuteczny w chłodzeniu, jak ekrynowany gruczoł potowy. U ludzi gruczoły te można znaleźć w okolicy pod pachami i okolicy odbytu.