Wulkan Wezuwiusz wybuchł w 79 r. przez dwa dni, grzebiąc miasta Herkulanum i Pompeje w popiołach i piroklastycznych strumieniach, zabijając około 16 000 ludzi. Wezuwiusz zawiera lawę andezy, znaną z wybuchu erupcje.
Pliniusz Starszy pisał o szczegółach erupcji w dwóch listach napisanych do Tacyta. Duże trzęsienie ziemi poprzedzało erupcję w A. D. 62 niszcząc Pompeje i Neapol. Pliniusz zauważył, że trzęsienia ziemi były powszechne w tym rejonie i nie były rozżarzone. Trzęsienia ziemi poprzedzające erupcję A.D. 79 zaczęły się kilka dni wcześniej, ale zostały zignorowane. Pliniusz stwierdził, że kolumna wznosiła się z wulkanu w południe i, w nocy, zaczęły pojawiać się piroklastyczne przepływy, oszacowane przez dzisiejszych naukowców na tak gorącą jak 572 stopnie Fahrenheita.
Ta erupcja pliniana, która odnosi się do dużych, gwałtownych erupcji, wytworzyła ogromne kolumny popiołu, skały i gazu ponad 20 mil w powietrzu i ponad 100 000 razy większą niż siła bomby atomowej w Hiroszimie. Odlewy zostały wykonane z 1044 ciał w Pompejach i 322 wokół Herkulanum. Wulkan wyemitował parę w pobliżu swojej bazy w ostatnich latach, choć od 2014 r. Wezuwiusz nie wybuchł od 1944 r., Kiedy to spowodował problemy dla wojsk sprzymierzonych w czasie II wojny światowej, w tym zniszczenie samolotów i zamknięcie bazy lotniczej.
