Mieszkańcy Karankawy w południowo-wschodnim Teksasie budowali domy z drzew o długości 18 stóp, zginali się i wiązali, tworząc okrągłą chatę. Pokryli tę ramę skórami zwierząt, tkanymi maty trawiaste lub liście palmowe.
Do plemienia Karankawa należały zespoły Capoques, Kohanis, Kopanes, Kronks i Carancaquacas. Mieszkały one w rejonie pomiędzy Zatoką Galveston a Zatoką Bożego Ciała. Byli nomadami i migrowali między wyspami barierowymi a śródlądowym Teksasem. Ludzie wytatuowali, przebijali i malowali swoje ciała. Ich dieta składała się z krabów, ostryg, małży i skorupiaków, które zbierano z płytkich wód zatok oraz orzechów, jagód i korzeni z lądu.
