Wielu historyków przypisuje starożytnemu greckiemu filozofowi Arystotelesowi wymyślanie nauki. Historia nauki obejmuje wiele innych znanych osób, które ją rozwinęły, w szczególności poprzez wprowadzenie i udoskonalenie metody naukowej.
Arystoteles opisał naturę i sposób, w jaki działał, jak żaden inny przed nim. Jako pierwszy wykorzystał obserwacje, aby opisać otaczający go świat, który jest fundamentem nauki empirycznej. Jednak to, czy wymyślił naukę, jest do pewnego stopnia dyskusyjne, ponieważ nie użył metody naukowej.
Wielu zna Rogera Bacona jako twórcę metody naukowej, która kładzie nacisk na obserwacje i eksperymenty potwierdzające hipotezy i wykorzystanie wymiernych danych empirycznych. Jednakże wielu historyków uważa teraz muzułmańskiego uczonego Ibn al-Haythama za opracowanie tych samych pomysłów na 250 lat przed Baconem. Urodzony w Iraku, al-Haytham nakreślił proces zgłaszania problemu, wymyślając na jego temat hipotezę, a następnie przeprowadził rygorystyczną serię eksperymentów, aby przetestować tę hipotezę.
Rogerowi Baconowi można jednak przypisywać wprowadzanie rozumowania indukcyjnego do metody naukowej. Rozumowanie indukcyjne generuje szerokie uogólnienia z obserwacji, a te uogólnienia są znane prawdopodobnie, jeśli nie z pewnością, prawdziwe. Francis Bacon udoskonalił metodę naukową w epoce oświecenia. Jego wkład jest najbardziej zauważalny w pojęciach przyczyny i skutku.
