Rudolf Virchow zaproponował, aby wszystkie komórki powstały z wcześniej istniejących komórek. Był jedną z trzech kluczowych postaci, wraz z Theodorem Schwannem i Matthiasem Schleidhem, którzy sformułowali teorię komórki.
Teoria komórki opiera się na trzech koncepcjach: wszystkie żywe organizmy składają się z komórek, komórki są podstawowymi jednostkami wszystkich żywych organizmów, a komórki pochodzą z innych komórek. Główne wynalazki naukowe i przełomy dokonane przez różnych naukowców przyczyniły się do rozwoju teorii komórki. Pojawienie się mikroskopu złożonego doprowadziło do odkrycia komórek przez Roberta Hooke'a w 1663 roku. W 1674 roku Antoni von Leewenhoek jako pierwszy zaobserwował bakterie pod mikroskopem. W 1838 roku Schleiden odkrył, że rośliny składają się z komórek, a rok później Schwann twierdzi, że zwierzęta składają się z komórek.
W latach 50. XVIII wieku Virchow przeprowadził serię eksperymentów, by obalić teorię spontanicznego generowania, która była wówczas popularna. Virchow wywnioskował, że komórki nie powstają spontanicznie, lecz powstają z podziału już istniejących komórek. Wraz z obserwacją Virchow zestawił odkrycia Schwanna i Schleidena w jedną zunifikowaną teorię komórkową. Opublikował on swoje odkrycia w książce zatytułowanej "Patologia komórkowa", w tym słynnym powiedzeniu "Omnis cellula e cellula", co oznacza, że komórki powstają tylko z wcześniej istniejących komórek.
