Erozja wiatru i wody najrzadziej wpływa na progi ogniste i ochładza lawy. Wapień, bazalt i kwarcyt również nie ulegają erozji lub wietrzeniu, podobnie jak piaskowiec i chert. Gleby i miękkie skały, takie jak gliny, erodują bardzo szybko bez ochrony.
Nie erozyjne materiały geologiczne występują w skałach osadowych, metamorficznych i magmowych. Największą erozyjną siłą jest woda, podczas gdy wiatr ma tendencję do zbierania i przesuwania tylko najdrobniejszych cząstek. Trzy główne czynniki przyczyniające się do odporności na erozję i wietrzenie to twardość, reaktywność chemiczna, zwana również obojętnością i spójność. Kiedy te cechy są uwzględnione razem, ujawniają prawdopodobieństwo erozji materiału, przy czym wyższe współczynniki wskazują na większą odporność.