Pluton naturalnie tworzy się w sercu gwiazdy przechodzącej supernową, wraz z praktycznie wszystkimi ciężkimi pierwiastkami we wszechświecie. Nie można go znaleźć na Ziemi ze względu na jego niestabilność. Najbardziej stabilny izotop naturalnie występującego plutonu ma okres półtrwania wynoszący zaledwie 82 000 000 lat i jest wyczerpany na długo przed tym, zanim zostanie on wykorzystany w formacji planetarnej. Jednak ludzie byli w stanie sztucznie stworzyć pluton.
Pierwsza próbka plutonu, jaki kiedykolwiek wyprodukowali ludzie, została wykonana na Uniwersytecie Kalifornijskim w 1941 roku. Badacze z uniwersytetu zbombardowali próbkę uranu-238 za pomocą jąder helu, aż utworzyła neptun-238. Izotop ten ma krótki okres półtrwania. W ciągu kilku dni próbka uległa rozkładowi do plutonu-238.
Po II wojnie światowej Stany Zjednoczone wydobywały pluton ze zużytych prętów z paliwa uranowego na skalę przemysłową. Pluton-239 jest szczególnie przydatny do produkcji broni i energii cywilnej. Prace te trwały przez dziesięciolecia, aż do lat 70., kiedy prezydent Ford wydał postanowienie wykonawcze o zawieszeniu produkcji plutonu w obiektach cywilnych w obawie przed rozprzestrzenianiem broni jądrowej. Kilka krajów, takich jak Francja, Japonia i Rosja, zainwestowało znaczne kwoty w przeróbkę na dużą skalę i nadal produkuje pluton ze zużytego uranu. Pluton może być wykorzystywany do produkcji broni jądrowej i do generowania energii jądrowej.
