Partia Wigów wierzyła w silne banki narodowe, ochronę ekonomiczną, cła i silny rząd federalny, a nie rządy państwowe. Partia powstała w Stanach Zjednoczonych w 1834 roku, by przeciwstawić się partii demokratycznej prowadzonej przez Andrew Jackson. Wigowie zaczęli się rozpadać w 1854 roku, a kilku członków utworzyło Partię Republikańską.
Przywódcą Wigów był Henry Clay, a jego nazwa wywodzi się od brytyjskiej anty-monarchicznej partii politycznej. Dwóch kandydatów na Wigów zostało wybranych do Prezydium: William Henry Harrison i Zachary Taylor. Millard Fillmore, który został prezydentem po śmierci Taylora, był ostatnim Wigiem, który sprawował prezydenckie biuro.
Wigowie chcieli zmodernizować Stany Zjednoczone i uczyniły to poprzez budowę szkół, uniwersytetów i innych instytucji. Byli dla silnego rządu federalnego, który wspierał dobrobyt gospodarczy i ekonomiczny.
