Samurajowie byli opłacani przez swoich feudałów, Daimyo, w ryżu lub na ziemi. Gdy Japonia stała się bardziej spokojna, a potrzeba wojowników spadła, wielu samurajów przeniosło się na stanowiska administracyjne lub stało się kupcami.
Samurajowie, którzy służyli feudałom, otrzymywali zapłatę w postaci ryżu zwanego koku. Jedna kuga była odpowiednikiem ilości ryżu potrzebnego do wyżywienia człowieka przez rok. Czasem płacono im w złotych monetach zwanych ryo, jeden ryo był równoważny jednemu koku.
Ilość ryżu, którą mógł wyprodukować kawałek ziemi, została również zmierzona w koku. Ziemia byłaby dziełem chłopów pana. Część wyprodukowanego ryżu została pobrana jako podatek, a część została przekazana samurajowi pana jako stypendium. Ryż mógł być przedmiotem handlu za monety, aby samuraje mogły kupować towary i usługi od klasy kupieckiej. Niektórym samurajom przyznano ziemię w zamian za ich lojalność, dając im możliwość uprawiania własnego pożywienia i generowania bogactwa.
Po Przywróceniu Meiji, kiedy feudalizm został zniesiony, a samurajom nie wolno już nosić mieczy, klasa samurajów stała się biurokratami, rolnikami lub handlarzami, aby nadrobić stracony dochód.
