Podobnie jak inne tropikalne cyklony, tajfun tworzy się, gdy ciepłe, spokojne wody oceanu przenoszą ciepło i wilgoć do powietrza nad powierzchnią. Powietrze unosi się do chłodniejszych warstw atmosfery, umożliwiając kondensację wody i powietrze spadnie z powrotem. To ustawia konwekcyjny prąd, który wciąga wilgoć i energię w chmury i powoduje, że zaczynają się obracać.
Słowo "tajfun" jest terminem regionalnym stosowanym w obszarach na zachód od Międzynarodowej Linii Datejowej w celu opisania określonego rodzaju poważnych zdarzeń pogodowych, które National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) nazywa silnym "cyklonem tropikalnym". Tajfuny mają różne nazwy w innych rejonach świata:
- Huragan: na wschód od Dateline
- Cyklon tropikalny: południowo-zachodni Ocean Indyjski
- Surowy cyklon tropikalny: południowy Pacyfik, południowo-wschodni Ocean Indyjski
- Bardzo ostra burza cykloniczna: północny ocean indyjski
Tajfuny zaczynają się od tropikalnych burz, podobnie jak huragany zaczynają jako mniejsze systemy. Jeśli burza rośnie w siłę i osiąga prędkość wiatru 74 mph, oficjalnie staje się tajfunem. Usługa pogodowa w Hongkongu klasyfikuje tajfuny według prędkości wiatru, podobnie jak w przypadku National Weather Service, która rozpoznaje różne kategorie huraganów.
Około jedna trzecia całkowitej aktywności cyklonu tropikalnego, która pojawia się każdego roku, dzieje się na zachodnim Pacyfiku, co czyni go najbardziej aktywnym obszarem planety dla tropikalnych burz. W szczególności obszar na północny wschód od Filipin jest najbardziej aktywnym meteorologicznie regionem. W przeciwieństwie do atlantyckich huraganów, które mają tendencję do występowania w wąskich ramach czasowych każdego roku, tajfuny Pacyfiku mogą mieć miejsce przez cały rok.
Najsilniejszym tajfunem w 2014 r. był tajfun Haiyan, który uderzył na Filipiny 8 listopada 2013 r. przy prędkości wiatru 195 mph.
