Prądy zimnej wody zaczynają się w pobliżu bieguna północnego i południowego. Prądy pochodzące z bieguna północnego wędrują na południe przez Ocean Atlantycki, stopniowo rosnąc aż do Antarktydy, gdzie znów stają się zimne. W pobliżu Antarktydy prądy te się rozdzieliły, a jeden wyruszył na Ocean Indyjski, a drugi na Pacyfik, znów się ocieplając. Te prądy zawracają z powrotem do Oceanu Atlantyckiego i kierują się na północ w kierunku Arktyki.
Prądy, które niosą zimną wodę w kierunku równika, są znane jako wschodnie prądy graniczne i są częścią tak zwanego "globalnego przenośnika taśmowego", który przenosi wodę oceaniczną po całej Ziemi. Prądy te wydają się być płytkie i często mają ponad 620 mil szerokości, ze źle zdefiniowanymi granicami. Pięć wschodnich prądów granicznych to prąd kanaryjski na północnym Oceanie Atlantyckim, prąd Benguela na południowym Atlantyku, prąd kalifornijski na północnym Pacyfiku, prąd Humboldta na południowym Pacyfiku i prąd Australii Zachodniej na Oceanie Indyjskim .
Prądy wpływają na pogodę otaczających ich mas ziemnych. Na przykład, zimniejsza woda z Prądu Humboldta pomaga stworzyć subtropikalny klimat Peru, który jest chłodniejszy niż tropikalny klimat w okolicy.
