Aktywny transport to metoda używana przez komórki do przenoszenia poszczególnych cząsteczek z obszarów o niższym stężeniu do obszarów o wyższej koncentracji. Ten transport odbywa się z reguły z wnętrza komórki na zewnątrz komórki lub odwrotnie. Aktywny transport wymaga energii, ponieważ tendencja cząsteczek w roztworze polega na przemieszczaniu się z obszarów o wyższym stężeniu do niższego stężenia.
Aktywny transport jest kluczową funkcją komórek, ze specjalnymi molekularnymi maszynami wbudowanymi w membrany komórki, aby to osiągnąć. Normalnie duże cząsteczki nie mogą przecinać błon komórkowych, ale woda może. Ten proces poruszania się wody znany jest jako osmoza, czyli dyfuzja wody przez membranę, aw środowiskach słodkowodnych komórki muszą mieć specjalne struktury, aby pozbyć się nadmiaru wody, które przyciągają substancje rozpuszczone w cytoplazmie. Dyfuzja, ogólnie, jest tendencją składników roztworu do osiągnięcia równomiernego rozkładu. Komórki, aby utrzymać swoje wewnętrzne środowisko, muszą nieustannie walczyć z wpływem dyfuzji.
Wiele ważnych funkcji komórek zależy od aktywnego transportu. Na przykład pompa sodowo-potasowa służy do zatrzymywania sodu poza komórkami i wewnątrz potasu, co ma kluczowe znaczenie dla chemii komórek. Powoduje to duże nadwyżki każdej substancji rozpuszczonej w każdym miejscu docelowym, a dyfuzja nieustannie działa w celu jej cofnięcia. Te pompy używają ATP do wykonywania swoich zadań.
