Kometa Halleya składa się głównie z wodoru, węgla i tlenu. Te elementy składają się również na większość słońca, a naukowcy uważają, że komety Halleya i inne oraz Słońce powstały mniej więcej w tym samym czasie we wczesnej mgławicy słonecznej.
Według NASA, ponieważ kometa Halleya składa się z wodoru, węgla i tlenu, które są lekkimi pierwiastkami, są lżejsze i mniej gęste niż skały znalezione na Ziemi. Naukowcy przetestowali skład komety Halleya w 1986 r., Kiedy sonda Giotta Europejskiej Agencji Kosmicznej przeszła mniej niż 600 km od jądra komety.
Każdego roku pojawia się deszcz meteorytów Orionidów, który pojawia się, gdy Ziemia przechodzi przez resztki pozostawione przez Kometę Halleya. Szczątki są mniej więcej wielkości ziaren piasku, ale uderzają w ziemską atmosferę przy tak dużych prędkościach, więc wydają się strzelać gwiazdami. Naukowcy wykorzystują dane zebrane z gruzu, aby uzyskać wgląd w kometę.
Okres obiegu komety Halleya wynosi około 76 do 79 lat, zmieniając się w zależności od przyciągania grawitacyjnego innych ciał niebieskich. W 1705 Edmond Halley przewidział jego ponowne pojawienie się w 1758 roku za pomocą udokumentowanych występów w historii i na podstawie praw ruchu Newtona.
