Arystoteles wprowadził pierwszy hierarchiczny system klasyfikacji. podzielił formy życia, które zobaczył, na eidos i geny, ustanawiając podstawę dla taksonomii. Sklasyfikował 520 gatunków zwierząt, które pochodziły głównie z Grecji.
Od czasów Arystotelesa do Oświecenia biologowie przestrzegali taksonomicznego systemu klasyfikacji Arystotelesa dla roślin i zwierząt. Ponieważ pracowali przed wynalezieniem mikroskopu, nie byli świadomi mikroorganizmów, które ułatwiały klasyfikowanie wszystkich znanych form życia.
Podczas gdy wielu różnych wczesnych naukowców pracowało nad systemem klasyfikacji, Carl Linnaeus otrzymuje zasługę za opracowanie systemu taksonomii, który jest nadal wykorzystywany w 2014 roku. Jego system jest bezpośrednio powiązany z systemem opracowanym przez Arystotelesa, ale rozpoznaje trzy główne podziały życia, które Linnaeus nazywał królestwa. Każde królestwo dzieli się na mniejsze grupy, ale Linneusz bazuje na systemie taksonomicznym gatunków i zapewnia dwumianowy system nazewnictwa zwierząt. Dzięki temu systemowi ludzie mają dwie nazwy Homo sapiens dla swojego gatunku, a ich towarzyszami są Canis familiaris.
Pięćdziesiąt lat po tym, jak Linnaeus opracował system klasyfikacji, Darwin opublikował swoje główne dzieło. Poprzez darwinowską ewolucję można zaobserwować ciągle zmieniające się gatunki. Darwin używa doboru naturalnego, aby opisać zmiany w królestwach, które miały miejsce w rozwoju życia, które pasują do tych systemów klasyfikacji.
