Zasoby naturalne kolonialnej Nowej Anglii obejmowały futra, drewno, ryby i wieloryby. Później Nowi Anglicy znaleźli bogate złoża rudy żelaza i granitu. Te przenośne zasoby były idealne do celów Anglii, ponieważ rodzące się brytyjskie gałęzie przemysłu mogły wziąć te surowce, przekształcić je w gotowe towary i sprzedać je koloniom i innym narodom.
Pierwsi osadnicy w Nowej Anglii skupili się na futrach i rybach, a także budowali tartaki tak szybko, jak tylko mogli, aby skorzystać z obfitych wysokich, prostych drzew, które tłoczyły się na nowej ziemi. Takie drzewa były idealne do budowy statków, a później Nowa Anglia stała się znana z budowy najwspanialszych statków pływających po Atlantyku. Później osadnicy zostali wprowadzeni do wielorybnictwa przez rdzennych Amerykanów w regionie. Osadnicy, szczególnie ci z biednych winnic Martha's Vineyard i Nantucket, zaczęli polować na duże kaszaloty, które pływały po całym Północnym Atlantyku, zyskując ogromne zyski ze sprzedaży tłuszczu wytwarzanego w oleju wielorybiego.
Podczas późniejszych poszukiwań i osadnictwa Nowi Anglicy znaleźli obfite "żelazo darniowe", rudę żelaza, która została zdeponowana na nisko położonych terenach przez lodowce epoki lodowcowej. Zasoby te, jak również rudy żelaza z rudy żelaza i węgiel drzewny z gęstych lasów, zasilały kuźnie i odlewnie w Nowej Anglii, kładąc podwaliny technologiczne dla przyszłego przemysłu w Nowej Anglii.
