Życie codzienne w kolonialnym New Hampshire różniło się w zależności od statusu socjoekonomicznego, płci i lokalizacji; mężczyźni mieszkający bliżej brzegu pracowali na morzu lub pracowali jako rolnicy, a kobiety i dziewczęta zajmowały się obowiązkami domowymi, w tym gotowaniem i szyciem. Rolnictwo i rybołówstwo stanowiły główną część kolonialnej gospodarki New Hampshire. Mężczyźni i chłopcy mieszkający na obszarach przybrzeżnych służyli w zawodach takich jak budownictwo okrętowe i żeglarstwo, a mieszkańcy miast zajmowali się sprzedażą i handlem wieloma produktami, w tym syropem i rumem.
Rodziny w kolonialnym New Hampshire zajmowały rezydencje w różnych stylach domów. Mieszkający w obszarach poza przedmieściami miasta mieszkali na ogół w domach wiejskich o architekturze kolonialnej. Zamożni mieszkańcy New Hampshire mieszkali w dwupiętrowych domach, ale większość zajmowali jednopiętrowe domy, głównie domki z bali. Charakter pracy przede wszystkim dyktował obowiązki i obowiązki tych rodzin.
Rolnicy z New Hampshire, wszyscy mężczyźni, pracowali przez wiele godzin na polach. Zazwyczaj wychodzili o świcie, wracając po zmierzchu. Dorośli mężczyźni pracowali razem z chłopcami z biednych rodzin. Rodziny z odpowiednimi zasobami finansowymi wysyłały swoje dzieci do szkoły. Oprócz pracy religia odgrywała ważną rolę w życiu mieszkańców New Hampshire. Zgodnie z prawem miasta New Hampshire z co najmniej 50 domami zawierały co najmniej jedną szkołę i kościół. Obywatele regularnie uczęszczali do kościoła i praktykowali purytanizm.
