Kompromis Henryka Claya z 1850 r. był wysiłkiem kierowanym przez Henry'ego Claya, by utrzymać Stany Zjednoczone razem. W końcu po wielu debatach i wielu porażkach udało się zdobyć większość głosów. Pośród innych postanowień unieważnił kompromis z Missouri, pozwolił Kalifornii wejść do narodu jako wolnego państwa i zakazał wszelkich ograniczeń związanych z niewolnictwem rządu federalnego w Utah i Nowym Meksyku.
Żadna ze stron nie była w pełni usatysfakcjonowana w tym kompromisie, a ostatecznie nie udało się utrzymać podziału narodu. Kompromis z 1850 roku opłacił 10 milionów dolarów w zamian za utratę sporu granicznego z Nowym Meksykiem i zakazał handlu niewolnikami w stolicy kraju Waszyngtonu, chociaż posiadanie niewolników było tam legalne. Jednym z największych zwycięstw na południu i klęskami na północy było włączenie ustawy o niewolniczej uciekinierie w ramach kompromisu. Ustawa o zbiegłych niewolnikach głosiła, że nakazano wydawanie nakazów dla zbiegłych niewolników, a Northernerzy musieli oddawać zbiegłym niewolnikom ich właścicieli. The Northerners protestowali silnie, gdy byli zmuszani do zrobienia czegoś, co uważali za tak złe, a ostatecznie odmówili. Kolej podziemna stała się jeszcze bardziej aktywna. Henry Clay naprawdę wierzył, że pomaga utrzymać naród w stanie nienaruszonym i zmarł, zanim się nie udowodni.
