Konwencja w Seneca Falls była ważna, ponieważ była to pierwsza konwencja praw kobiet w Stanach Zjednoczonych i tam właśnie stworzono Deklarację Uczuć. Deklaracja Uczuć, oparta na Deklaracji Niepodległości, wymieniono 18 zażaleń i 11 rezolucji dla kobiet.
Elizabeth Stanton napisała Deklarację Uczuć, która była dyskutowana, a następnie podpisywana przez wszystkich obecnych. Konwencja była wyśmiewana przez prasę, ale chociaż Stanton była zirytowana tym krytycznym przyjęciem, zrozumiała, jak ważne jest to, by w ogóle o niej mówić. Stanton powiedział o konwencji: "Zaczną się kobiety myślące, a także mężczyźni, a kiedy mężczyźni i kobiety pomyślą o nowym pytaniu, pierwszy krok w toku".
Deklaracja uczuć stałaby się wzorem dla ruchu wyborczego kobiet, a także pomogła jej zdobyć narodową uwagę. Niestety, kiedy dziewiętnasta poprawka dająca prawo do głosowania została ratyfikowana w sierpniu 1920 r., Tylko jedna z kobiet, które podpisały oryginalną Deklarację uczuć, nadal żyła.
Konwencja o wodospadzie Seneca odbyła się 19 i 20 lipca w 1848 roku. Odbyła się ona w Seneca Falls, w stanie Nowy Jork, i miała na celu zwrócenie uwagi na traktowanie kobiet, a także na popieranie praw kobiet, w tym praw wyborczych.
