W 1851 r. na drugiej Konwencji Praw Kobiet w Akron, Ohio, Sojourner Truth wygłosiła przemówienie "Czy nie jestem kobietą", łączące prawa kobiet z ruchem abolicjonistów. Jako uciekinier- niewolnik-zwerbowany-kaznodzieja, potężne przykłady Prawdy i ognisty przekaz utworzyły niezwykle pamiętną orację.
Kazanie kongresowe Sojourner Truth łączyło prawa kobiet i ruchy abolicjonistyczne w sposób, którego słuchacze jeszcze nie słyszeli. W swoim przemówieniu wyszczególniła przypadki brutalności i niesprawiedliwości, które zniosła jako niewolnica, wołając po każdym z nich: "Czy nie jestem kobietą?" i przypominając widzom zarówno o jej indywidualnym człowieczeństwie, jak io statusie czarnej kobiety. Jej adres podkreśla również obłudę duchownych, którzy twierdzili, że "kobiety nie mogą mieć takich samych praw jak mężczyźni", ponieważ Chrystus nie był kobietą! "
W podsumowaniu przypomniała słuchaczom o sile Eve, "aby odwrócić świat do góry nogami" i kazała im odwrócić go znowu prawą stroną. Frances Gage, przewodnicząca spotkania, napisała, że kiedy prawda wyszła na konwencję, członkowie publiczności syknęli: "Nie pozwól jej mówić!" Jednak zanim skończyła, nie byli w stanie powstrzymać ich gromkich braw. Sojourner Truth kontynuował nauczanie o niesprawiedliwościach niewolnictwa i segregacji aż do jej przejścia na emeryturę w 1875 roku.
