Grzechotniki żerują głównie na małych ssakach i ptakach. Jedzą węże, takie jak inne grzechotniki i węże podwiązkowe, jaszczurki, żaby i duże owady, takie jak koniki polne.
Drobne ssaki gadów ssaków obejmują króliki, szczury, myszy, świstaki, wiewiórki i psy preriowe. Polują na ptaki takie jak przepiórki, sowy, przedrzeźniacze, wróble i meadowlarki. Ukrywają się i czekają w zasadzce na swoją zdobycz lub czasem ścigają ją w dziury. Dziury między oczami i nosem są wrażliwe na ciepło i pomagają im zlokalizować ofiarę nawet w ciemności. Grzechotniki obezwładniają lub zabijają swoją ofiarę, wstrzykując ją jadem z ostrych, pustych kłów w górnych szczękach. Kły zwykle leżą złożone na dachu ust i rozciągają się podczas gryzienia. Większość grzechotników ma jad hemotoksyczny, który uszkadza tkankę, zakłóca krzepnięcie krwi i powoduje martwicę. Jeśli ofiara nie umiera natychmiast, grzechotnik używa zapachu do tropienia zwierzęcia.
Po tym, jak grzechotnik sprawdza, czy ofiara jest martwa, lokalizuje głowę po zapachu i połyka drapieżną głowę. Umożliwia to złożenie rąk, nóg i skrzydeł drapieżnych, ułatwiając połknięcie. Silne soki żołądkowe grzechotnika umożliwiają trawienie całego zwierzęcia, zarówno mięsa, jak i kości. Jeśli ofiara jest duża, grzechotnik znajdzie bezpieczne miejsce do zwijania i trawienia posiłku.
