Nadbrzeżne plemię na południowo-zachodniej Florydzie, Indianie Calusa żyli głównie pożywieniem, które mogli dostać z wody. Złapali sumy, węgorze, ostrygi, homary i inne wodne życie.
Szacuje się, że w szczytowym okresie indyjska populacja Calusa liczyła nawet 50 000 osób. Nie byli przyjazną grupą, która doprowadziła ich do wielu bitew z innymi rdzennymi Amerykanami i odkrywcami. Ponieważ mieli wiedzę na temat wody, często używali jej na swoją korzyść podczas walki z innymi grupami. Płynęliby w górę i w dół wody na Florydzie, w tym do rzeki Calooshahatchee. Jednak na początku 1700 roku zostały w dużej mierze wyeliminowane z Florydy. Ci, którzy przeżyli konflikty i choroby wniesione przez odkrywców, przeniosły się na Kubę.
