Przed kontaktem europejskim, Wampanoag polegał na kukurydzy, fasolce i dyni dla swojej głównej diety, którą mężczyźni uzupełniali polowaniem i wędkarstwem. Wampanoagowskie gotowanie było stosunkowo proste, ze zszywkami, w tym zupą, chlebem kukurydzianym i gulaszami.
Kobiety z Wampanoag zajmowały się uprawą kukurydzy, fasoli i dyniowatych, uprawianych razem na tym samym polu. Wiele kultur Wschodniego Lasu w Ameryce Północnej stosowało podobne metody uprawy i chociaż nie rozumiały one dokładnej wiedzy naukowej stojącej za tym procesem, wiedziały, że wspólne uprawianie roślin pomogło zachować żyzność gleby, jednocześnie utrzymując chwasty. Fasola utrwalała azot w glebie, pomagając w zatrzymywaniu składników odżywczych dla kukurydzy, podczas gdy kukurydza zapewniała podpory dla łodyg fasoli. Szerokie liście squasha rosnące blisko ziemi pomagały utrzymać światło słoneczne z dala od ziemi, zmniejszając wzrost chwastów i parowanie z gleby.
Oprócz rolnictwa Wampanoag zbierał także jagody i zioła, a ludzie Wampanoag polowali i łowili ryby. Wampanoagowie polowali na jelenia, indyka i małą grę za pomocą łuków i strzał. Mężczyźni używali wykopanych łodzi do łowienia ryb w rzekach i na wschodnim wybrzeżu.
Po europejskim kontakcie Wampanoag, podobnie jak wiele innych plemion, adoptował różne europejskie rośliny i zwierzęta, w tym pszenicę i krowy. Dodatkowo przyjęli konie do użytku jako zwierzęta paczkowane i pracujące. Przed kontaktem europejskim jedynymi udomowionymi zwierzętami Wampanoaga były psy.
