Pterodaktyle, znane również jako pterozaury, były drapieżnikami. Byli padlinożercami, a kiedy młodzi, konsumowali owady. Gdy dojrzeli, zjedli ryby i zwłoki innych zwierząt, w tym także innych dinozaurów.
Ponieważ pterodaktyle cieszyły się jedzeniem ryb, przebywały głównie w pobliżu zbiorników wodnych. Początkowo wielu naukowców uważało, że są gatunkiem wodnym, ponieważ ich siedliska były blisko wody. Uważano, że pterodaktyle wykorzystują swoje skrzydła do poruszania się w wodzie. Ostatecznie teoria ta okazała się błędna i dowiedziono, że skamieliny istnieją w takich miejscach jak jaskinie.
Pterodaktyle miały więcej sposobów na obejście niż inne zwierzęta w tym czasie, ponieważ mogły latać i chodzić. Ze względu na swoją mobilność pojawiły się w szerszym zakresie obszarów świata niż inne zwierzęta. Mieszkali w miejscach takich jak dzisiejsza Anglia, Niemcy, Francja, Japonia, Ameryka, Chiny i Guam. Jedną z najbardziej znanych cech pterodaktyli był grzebień na głowie. Wykonano go głównie z miękkiej tkanki i otoczony łuseczkami. Długie włókna zostały połączone, aby utworzyć spiralny wzór w stożkowej części grzbietu. Ich zęby były długie i uważano, że były wykorzystywane do takich aktywności, jak wysiłek.
