Mieszanie skrobi kukurydzianej z wodą powoduje powstanie płynu nienewtonowskiego zwanego oobleck. Te dwa składniki nie reagują chemicznie, chociaż powstają słabe siły oddziaływania między cząsteczkami skrobi kukurydzianej i cząsteczkami wody.
Płyny można podzielić na newtonowskie i nienewtonowskie w zależności od tego, jak reagują na zastosowaną siłę. Newtonowskie płyny, takie jak woda, doświadczają większych odkształceń, gdy przykłada się do nich większą siłę. Płyny nienewtonowskie, takie jak oobleck, mają mniejszą deformację, im więcej siły jest przykładane. Dopiero niedawno, w 2012 roku, zespół badaczy był w stanie sformułować rozsądną hipotezę, co powoduje, że ooblecka zachowuje się tak, jak to robi. Naukowcy podejrzewali, że oobleck stwardniał, ponieważ przenosił zastosowaną siłę mechaniczną na ściany pojemnika. Utwardzanie przypisuje się teraz do zapychania rozmieszczonych w odstępach cząstek skrobi blisko siebie, gdy przykłada się siłę.
Interesujące kształty można uzyskać, umieszczając oobleck na głośniku lub stole wibracyjnym, które powodują stwardnienie materiału podczas przechodzenia przez niego fal mechanicznych. Inne przykłady płynów nienewtonowskich obejmują keczup, ruchome piaski i głupi kit. Nieteuteńskie zachowanie ruchomych piasków sprawia, że jest tak niebezpieczny; im bardziej dana osoba usiłuje uciec przed ruchomymi piaskami, tym więcej siły wywiera na płyn, powodując jej usztywnienie.