Skutek kompromisu z Missouri polegał na tym, że utrzymywał on równowagę w niewolnictwie i państwach niewolniczych i opóźniał wybuch wojny secesyjnej. Po raz pierwszy Kongres zaangażował się w rozporządzenie niewoli.
W 1819 r. Missouri złożyło wniosek o przyjęcie do związku jako państwo niewolnicze. W tym czasie stany niewolników i państwa anty-niewolnicze były równomiernie zrównoważone, a żadna ze stron nie chciała dzielić korzyści z innymi. Południowe państwa niewolnicze argumentowały, że nowe państwa powinny mieć swobodę wyboru niewolnictwa, podczas gdy północne państwa anty-niewolnicze nalegały, by Kongres miał prawo zakazać niewolnictwa. Kompromis Missouri miał dwie części. Po pierwsze, Missouri została przyjęta do związku jako państwo niewolnicze, ale Maine została uznana za państwo wolne. Ponadto, wyimaginowana linia przez terytorium Luizjany Zakup oddzielone wolne i slave regionów.
Kompromis z Missouri pozostawał prawem do 1854 roku, kiedy to został uchylony przez Ustawę Kansas-Nebraska, która zezwoliła ludności tych dwóch nowych państw na lokalny wybór statusu niewolnika lub niewolnika. Trzy lata później amerykański Sąd Najwyższy uznał kompromis z Missouri za niekonstytucyjny. Sprawa niewolnictwa nadal budziła kontrowersje, dopóki nie wybuchła w amerykańskiej wojnie domowej, toczonej od 1861 do 1865 roku, podczas której zginęło ponad 600 000 żołnierzy.
