Ruch kontrreformacyjny rozpoczął się w wyniku silnej opozycji wobec Kościoła katolickiego przez Martina Lutra i nieposłuszeństwa książąt niemieckich. Przed rozpoczęciem ruchu Kościół katolicki padł pod ostrą krytyką przewodzoną przez Martina Luthera, który sam był kiedyś mnichem katolickim.
Ruch kontrreformacyjny został zapoczątkowany przez Kościół katolicki, aby poradzić sobie z niezadowoleniem i sprzeciwem Kościoła. Marcin Luter, uznając się za autorytet w sprawach religijnych, zdołał przekonać wielu do uznania Kościoła katolickiego za tego, który nie nauczał Biblii, lecz raczej posuwał się naprzód.
Zostało to spełnione przez stworzenie ruchu, który zachęcił wielu ludzi do obietnic reform w samym Kościele katolickim. Różne rozporządzenia zostały ustanowione przez Sobór Trydencki, w którym surowe kary, w tym tortury, zostaną nałożone na każdego, kto ośmieli się przeciwstawić kościołowi. Dochodzenia, tortury i egzekwowanie przepisów kościelnych były przeprowadzane przez agendę posłuszeństwa nazwaną rzymską inkwizycją.
Opublikowano Indeks książek zakazanych, w którym zawarto około 583 teksty, które zostały potępione przez Kościół katolicki. Teksty, które zawierały tłumaczenia biblijne i niektóre dzieła Lutra, Calvina i Erasmusa, zostały oznaczone jako herezja.
