Universal College of Learning definiuje działanie odruchowe jako szybką mimowolną lub automatyczną reakcję na określoną sytuację lub bodziec. Autonomiczne działania odruchowe to takie, które dotyczą autonomicznego układu nerwowego, mięśnia sercowego, mięśni gładkich i gruczołów, natomiast somatyczne działania odruchowe obejmują somatyczny układ nerwowy i mięśnie szkieletowe. Impulsy, które wywołują odruch, są przekazywane w obwodzie nerwowym zwanym łukiem odruchowym.
MedicaLook wyjaśnia, że odruchy zaczynają się od odbioru sensorycznego, po którym następuje transmisja sensoryczna wzdłuż neuronów czuciowych do centralnego układu nerwowego. Bodziec sensoryczny jest następnie analizowany lub zintegrowany z ośrodkowym układem nerwowym, powodując przeniesienie napędu do narządów efektorowych w celu uzyskania reakcji odruchowej. Większość prostych odruchów analizuje się i interpretuje w rdzeniu kręgowym bez udziału mózgu. Odruch jest tak szybki, że mózg otrzymuje komunikat o bodźcu po tym, jak reakcja już nastąpiła. Szybkość reakcji odruchowych różni się w zależności od osoby, a niektórzy ludzie wykazują szybszy refleks niż inni. Szybkość reakcji reakcji na odruch zmniejsza się wraz z wiekiem. Działania odruchowe są ważne, ponieważ chronią ciało przed uszkodzeniem. Odruch odruchu kolanowego jest częstym przykładem odruchu, który pojawia się, gdy naciągnięcie więzadła rzepki zostaje dotknięte.
