Przykład kontralateralnego odruchu byłby, gdy ktoś wchodzi na gwóźdź. Gdy stopa wchodzi w kontakt z paznokciem, kładą ciężar na drugiej nodze i wyciągają drugą jako odruch.
Odruch pojawia się po przeciwnej stronie ciała od miejsca, w którym zastosowano bodziec. Refleks jest wytwarzany, gdy gałęzie z doprowadzających włókien nerwowych krzyżują się od symulowanej strony do przeciwległej strony rdzenia kręgowego. Następnie łączą się z interneuronami i albo hamują, albo wykazują neurony ruchowe alfa. Neurony docierają do mięśni kończyny kontralateralnej. Zginacze kontralateralnej nogi w powyższym przykładzie rozluźniłyby się, a prostowniki usztywniałyby się, aby utrzymać ciężar całego ciała. Sygnały docierają również do przeciwległych mięśni biodra i brzucha, aby przesunąć środek ciężkości osoby nad nogą.