Klasyczny eksperyment z odwapnionym jajkiem usuwa skorupkę z jaja i umożliwia eksperymentatorowi zobaczenie rezultatów osmozy, gdy jajo bez skorupki zostanie umieszczone w płynach. Ta aktywność jest również modelem osmozy w obrębie komórki.
Aby rozpocząć eksperyment, jajka umieszcza się w occie na dwa do trzech dni, dopóki muszle nie rozpuściły się, ale elastyczne membrany pozostały. Jaja wyjmuje się z octu i suszy.
Trzy zlewki są przygotowane do eksperymentu. Jedna ma wodę destylowaną, jedna ma wodny roztwór cukru, używa sacharozy lub syropu klonowego, a trzecia służy jako kontrola i nie zawiera cieczy.
Eksperymentator obserwuje jaja z upływem czasu, aby zauważyć wszelkie zachodzące zmiany. Jeśli wszystko działa prawidłowo, ilość jaja w roztworze cukru maleje, podczas gdy jajko w wodzie staje się większe. Zmiany można zaobserwować w ciągu godziny, ale dłuższy okres daje bardziej dramatyczne wyniki.
Woda destylowana wypływa z zlewki do jajka. Osmoza występuje w tym kierunku, ponieważ substancje wewnątrz jaja są bardziej skoncentrowane niż zwykła woda destylowana. W ten sposób jajko wzrasta. W przypadku drugiego jaja przepływ osmozy następuje od jaja do roztworu cukru. To rozwiązanie jest bardziej skoncentrowane niż to, co znajduje się wewnątrz jaja, więc woda wypływa z jaja do zlewki, zmniejszając rozmiar jaja.
