Scalona komplementarna kolorystyka łączy jeden kolor podstawowy z dwoma kolorami bezpośrednio przylegającymi do jego przeciwnego lub komplementarnego koloru, a nie z samym kolorem uzupełniającym. Celem tego jest uzyskanie silnego efektu wizualnego kontrast z mniejszym napięciem niż standardowy uzupełniający schemat kolorów.
Jeśli kolor bazowy byłby na przykład zielony, to kolory uzupełniające z dopełnieniem byłyby czerwono-pomarańczowe i czerwono-fioletowe, a nie bezpośrednim uzupełnieniem czerwieni. Ewentualnie, jeśli kolor bazowy był czerwony, wówczas uzupełnienia dzielone byłyby niebiesko-zielone i żółto-zielone, a nie zielone.
Istnieje 12 możliwych wariantów podzielonego komplementarnego schematu kolorów, z których każdy składa się z trzech kolorów w opisany powyżej sposób.
