Chociaż najważniejszym celem wczesnych kolonistów z Nowej Anglii było dostarczanie żywności i artykułów pierwszej potrzeby dla ich rodzin, wielu osadników przybyło do Nowego Świata w poszukiwaniu niewykorzystanych zasobów i możliwości finansowych. Futra, drewno, ryby i rudy żelaza wkrótce stały się ważnymi gałęziami przemysłu i pomogły w ustanowieniu gospodarki Nowej Anglii, zgodnie z HowStuffWorks.
Powszechne dla europejskich firm było finansowanie ekspedycji kolonialnych z oczekiwaniem, że koloniści zapewnią zwrot z inwestycji po ich ustanowieniu. Pierwsi koloniści handlowali z Indianami, otrzymując futra w zamian za towary europejskie. Sprzedali te futra z powrotem do Europy, a handel futrami stał się sukcesem. Surowiec drzewny i rudy żelaza były dochodowymi gałęziami przemysłu dla kolonistów z Nowej Anglii, ponieważ oba te zasoby stanowiły ważne zasoby w Anglii. Początkowo większość towarów była przewożona statkiem, ale koloniści wkrótce opracowali drogi do przewozu drewna do dróg wodnych.
Niewolnictwo dostarczyło tylko niewielkiej ilości siły roboczej we wczesnych koloniach. O wiele bardziej powszechni byli urzędnicy z więzienia, którzy zostali albo wysłani przez rządy europejskie jako kara, albo przybyli z własnej wolnej woli, ale bez środków, aby zapłacić drogę do Nowego Świata. Kupcy, przemysłowcy i zamożni rolnicy zapłacili za to, że doprowadzili tych ludzi do pracy i pomogli im zwiększyć zyski.
