Parwowirus lub parwowś, u psów jest wysoce zaraźliwą i często śmiertelną chorobą wirusową, która atakuje układ żołądkowo-jelitowy zwierzęcia, zgodnie z Amerykańskim Towarzystwem Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt (ASPCA). Właściciele psów mogą chronić swoje zwierzęta przed chorobami za pomocą serii szczepień.
Według WebMD, objawy parwowate u psów to letarg, utrata apetytu, wymioty, krwawa biegunka i ciężkie odwodnienie. Wirus przenosi się przez kontakt z kałem zainfekowanego psa i może żyć w środowisku przez kilka miesięcy. Szczenięta i nieszczepione dorosłe psy są bardzo podatne na tę chorobę. Niektóre rasy, takie jak rottweilery, pinczery doberman, labrador retriever, amerykańskie psy rasy Staffordshire i owczarki niemieckie są szczególnie narażone na parvo. Szczenięta potrzebują szczepionek w wieku od 6 do 8 tygodni, uzupełniających dopingów w 4-tygodniowych odstępach czasu, dopóki nie osiągną wieku 16 do 20 tygodni i kolejnego dawcy przypominającego w ciągu 1 roku. Dorosłe psy, które nie miały pełnego zestawu szczepień przypominających szczenię, powinny otrzymać co najmniej jeden strzał.
Leczenie parwow obejmuje agresywną opiekę, aby wzmocnić układ odpornościowy psa i zapobiec odwodnieniu. Weterynarze często dostarczają chorym psom płyn dożylny i monitorują jego zdrowie przez cały czas trwania choroby. Pies powinien pozostać w opiece weterynaryjnej przez pięć do siedmiu dni lub dopóki pies nie poczuje się na tyle dobrze, aby wrócić do domu.
