Prędkość dryftu opisuje całkowitą prędkość cząstki, która porusza się w sposób ciągły i losowo zmienia jej prędkości i kierunki. Ta prędkość jest najlepiej rozumiana, gdy wyobrażamy sobie ruch swobodnego elektronu w przewodniku.
W przewodniku swobodne elektrony poruszają się w przypadkowych kierunkach iz losowymi prędkościami. Losowo poruszające się elektrony w przewodniku są dotknięte i poruszają się wzdłuż kierunku pola elektrycznego, gdy zastosowane jest pole elektryczne. Chociaż elektrony nadal przesuwają się w kierunku wyższego potencjału, nie zatrzymują swojego losowego ruchu z powodu pola elektrycznego. Dlatego każda cząstka osiąga średnią prędkość, gdy porusza się wzdłuż większego potencjalnego końca przewodu.
