Średnia gwiazda to taka, która waha się od około jednej do trzech mas Słońca i podąża za główną sekwencją życia gwiazdy. Średniej wielkości gwiazdy, takie jak słońce, mogą żyć dla miliardów lat, podczas gdy ich większe odpowiedniki wypalają się szybciej.
Średnia gwiazda spędza większość czasu w głównej sekwencji, czyli metodę, w której łączy wodór w hel w celu wytworzenia energii. Gwiazda w dalszym ciągu łączy cały swój wodór w hel i uważa się, że w tym czasie była w fazie "dorosłości" swojego cyklu życia. Oczekuje się, że słońce potrwa około pięć miliardów lat, zanim zużyje cały wodór i zamieni się w czerwonego olbrzyma. Dzieje się tak, gdy nie ma już energii, aby oprzeć się sile grawitacji.
Gwiazda następnie zapada się i zaczyna topić hel, który nie wytwarza tak dużo energii jak fuzja wodoru. Gwiazda rozszerza się do setek lub tysięcy razy w stosunku do pierwotnej wielkości, a następnie zapada się w białego karła, gdy jego hel jest połączony w węgiel i żelazo. Ten proces fuzji wymaga więcej energii niż daje. Białe gwiazdy karła lśnią resztkowym ciepłem, dopóki nie oddadzą całego swojego ciepła w przestrzeń.
