Sztuczne zapylanie jest procesem stosowania pyłku w roślinach, które normalnie byłyby stosowane przez owady, które zapylają rośliny. Sztuczne zapylanie można osiągnąć za pomocą pędzla, aby nanieść pyłek. Jest to technika podobna do tej, którą użył biolog Mendel do nauki genetyki i dziedziczenia. Istnieje wiele korzyści dla sztucznego zapylania, w tym uzyskanie większej kontroli nad genetyczną populacją roślin.
Biorąc pod uwagę sztuczne zapylanie, należy wziąć pod uwagę żywotność kwiatów. Czas przeżycia określa, jak często stosuje się pyłek. Inne czynniki, które należy wziąć pod uwagę to liczba ziaren pyłku i liczba owadów potrzebnych do zapylenia rośliny w przyrodzie.
Gdy owady nie zapylają rośliny wystarczająco, hodowca może wprowadzić więcej owadów do rośliny lub wybrać sztuczne zapylanie. Sztuczne zapylenie zwiększa rozmiar owoców i powoduje wysoką konwersję kwiatów w celu wywozu owoców. Zmniejsza to również koszty. Owoce o większej liczbie nasion lepiej konkurują o zasoby, takie jak węglowodany i zasoby winorośli. Może także gromadzić więcej suchej masy niż owoc o niższej liczbie nasion. Korzyści finansowe z kilku tysięcy dolarów z lepszego zapylenia zostały zweryfikowane dzięki badaniom.
