Kroki wymagane do aerobowego oddychania komórkowego są następujące: glukoza ->. glycosis - & gt; Cykl TCA - & gt; reakcje transportu elektronowego - & gt; trifosforan dezynosyny, czyli ATP. Sekwencja rozpoczyna się od glukozy węglowodanowej, która zawiera zmagazynowaną energię, i przechodzi przez serię reakcji biochemicznych, które kończą się produkcją ATP, która jest walutą energetyczną używaną przez komórki do zasilania ich procesy metaboliczne. Tlen jest niezbędny do wystąpienia oddychania tlenowego, aw komórkach eukariotycznych większość reakcji zachodzi w mitochondriach komórki.
Podczas oddychania tlenowego każda cząsteczka glukozy wchodząca w reakcję wytwarza dwie cząsteczki netto ATP, które komórka zużyje na energię. Czterech cząsteczek ATP powstaje w trakcie procesu, ale dwa są zużyte podczas sekwencji reakcji.
Oddychanie komórkowe może również zachodzić bez obecności tlenu i jest określane jako oddychanie beztlenowe. Etap glikozylacji, czyli szlak metaboliczny, jest inny, gdy tlen jest niedostępny. Warunki anaerobowe wytwarzają mleczan podczas glikozylacji zamiast pirogronianu produkowanego w warunkach tlenowych. Ogólnie oddychanie tlenowe jest procesem o wiele bardziej wydajnym niż oddychanie beztlenowe.
Oddechy komórkowe uważane są za reakcje egzotermiczne, ponieważ uwalniają one energię w postaci ciepła. Chociaż charakter podobny do reakcji spalania, wydzielanie ciepła zachodzące w żywej komórce odbywa się bardzo powoli.
