Wiązanie wodorowe jest siłą przyciągania między lekko dodatnim atomem wodoru jednej cząsteczki a nieznacznie ujemnym regionem innej cząsteczki. Indywidualne wiązanie wodorowe nie jest bardzo silne, ale w dużej liczbie, wiązania wodorowe może reprezentować znaczną siłę przyciągania w obrębie substancji.
W niektórych związkach zawierających wodór elektrony są dzielone między atomami związku. Niektóre atomy związku przyciągają elektrony silniej niż wodór; dlatego elektrony spędzają więcej czasu wokół atomów, które przyciągają ich więcej. Powoduje to, że regiony wodoru cząsteczki mają nieznacznie dodatnie ładunki, a inne obszary mają nieznacznie ujemne ładunki. Nieznacznie dodatnie obszary wodorowe na jednej cząsteczce przyciągają nieznacznie negatywne regiony na innej cząsteczce, tworząc wiązania wodorowe. Związki takie jak woda zawierające wiązania wodorowe mają zwykle wyższe temperatury wrzenia i są grubsze lub bardziej lepkie niż oczekiwano.
