Królewskie Towarzystwo Chemii stwierdza, że reakcja endogeniczna pochłania energię ze swojego otoczenia, podczas gdy reakcja egzogeniczna uwalnia energię do jej otoczenia. Wszelkie wiązania chemiczne powstające podczas reakcji endorficznych są słabsze niż te powstałe w wyniku reakcji podczas reakcji egzergonicznych.
Według Royal Society of Chemistry, każda reakcja chemiczna zachodząca w organizmie obejmuje rozbicie wiązań w jednej cząsteczce i tworzenie nowych wiązań w innej. Łamanie wiązań chemicznych wymaga energii, a tworzenie nowych wiązań uwalnia energię. To, czy reakcja jest endogenna, czy egzergoniczna, zależy od względnych mocy zerwanych wiązań i tworzonych wiązań. W reakcji endergicznej tworzące się wiązania są słabsze niż pękające wiązania. W reakcji egzergonicznej jest odwrotnie.
Jeśli chodzi o metabolizm komórkowy, Królewskie Towarzystwo Chemii stwierdza, że reakcje anaboliczne, w których wykorzystuje się energię i tworzą się cząsteczki, są endogeniczne. Przykładem jest fotosynteza, kiedy energia słoneczna jest absorbowana w celu wytworzenia glukozy i tlenu z wody i dwutlenku węgla. Reakcje kataboliczne, w których energia jest rozdawana, a cząsteczki są rozkładane, są egzogeniczne. Przykładem jest oddychanie komórkowe, kiedy glukoza jest przekształcana w dwutlenek węgla i wodę.
