Zewnętrzny szkielet, zwykle nazywany egzoszkieletem, to zewnętrzne pokrycie, które wspiera i chroni ciało zwierzęcia. Wiele zwierząt, w tym kraby, karaluchy, ślimaki, małże i żółwie, ma egzoszkielety.
Role funkcjonalne egzoszkieletów obejmują ochronę, wsparcie, wydalanie, wykrywanie i karmienie. Działa również jako bariera przeciwko drapieżnikom i szkodnikom. Egzoszkielety zawierają chitynę i węglan wapnia, co czyni je silniejszymi i trudniejszymi.
Różne gatunki wytwarzają egzoszkielety wykonane z różnych materiałów. Na przykład chityna tworzy egzoszkielet w antropodach, pajęczakach i skorupiakach. Węglany wapnia tworzą skorupy mięczaków i ramienionogów. Krzemionka tworzy egzoszkielet w okrzemkach i promieniom. Bakterie i grzyby mają również egzoszkielety mineralne. Kości, chrząstki i zębiny tworzą egzoszkielet niektórych zwierząt, w tym żółwi.
Egzoszkielety są nieelastyczne i dlatego w pewnym stopniu ograniczają wzrost. Na przykład mięczaki, takie jak ślimaki i małże z otwartymi muszlami, rosną, dodając nowy materiał do otworu ich muszli. Z drugiej strony antropody zrzucili swój szkielet, kiedy przerosło go w procesie zwanym linieniem lub ekdyzją. Nowy egzoszkielet zaczyna tworzyć się pod starym. Jeśli przerośnięty egzoszkielet nie zostanie wylany, organizm prawdopodobnie dusi się wewnątrz muszli.
