Według BBC, endoskeleton jest strukturą kostną znajdującą się we wnętrzu zwierzęcia, a egzoszkielet jest strukturą kostną umiejscowioną na zewnątrz zwierzęcia. Każdy rodzaj szkieletu ma wyjątkowe zalety i wady w pomaganiu zwierzęciu przetrwać.
Niektóre zwierzęta, takie jak meduza i robaki, nie mają szkieletu. Ich ciała są zatem bardziej podatne na uszkodzenia ze strony drapieżników lub środowiska. Szkielety mogą być wewnętrzne lub zewnętrzne i wspomagać funkcje takie jak ruch i rozwój mięśni. Endoskeletony istnieją wewnątrz zwierzęcia. Są mniej ochronne niż egzoszkielety, ale są w stanie obsługiwać duże ciężary i rozmiary, pozostając jednocześnie lekkimi. Kolejną zaletą endoszkieletów jest to, że rosną wraz ze wzrostem wielkości organizmu. Zwierzę z endoszkieletem nigdy nie musi ulegać linowaniu lub zrzucaniu kości. Ludzie, psy i ryby to przykłady zwierząt z endoszkieletami.
Egzoszkielety istnieją na zewnątrz zwierzęcia. Ten szkielet służy jako twarda zewnętrzna powłoka, która pomaga chronić zwierzę przed drapieżnikami i środowiskiem. Ta zewnętrzna powłoka jest wykonana z trwałej substancji zwanej chityną. Egzoszkielet obejmuje mięśnie i tkankę miękką zwierzęcia, zapewniając lepsze dźwignie dla ruchu mięśni. W miarę jak zwierzę powiększa się, egzoszkielet staje się zbyt ciężki i ogranicza wzrost. Tak więc egzoszkielet musi zostać wylany i odrośnięty. Ten proces linowania przebiega różnie w czasie życia zwierzęcia. Owady, skorupiaki i pajęczaki to przykłady zwierząt z egzoszkieletami.
