Ziemia porusza się wokół Słońca z powodu przyciągania grawitacyjnego wywieranego na Ziemię od Słońca. Gwiazdy i planety mają pola magnetyczne, które przyciągają mniejsze obiekty, takie jak satelity. Obiekty są przyciągane do najsilniejszego przyciągania grawitacyjnego, które znajduje się w pobliżu.
Ponieważ Słońce ma najbardziej grawitacyjny ciąg w układzie słonecznym, planety krążą wokół niego w ciągłej elipsie lub owalu. Jeśli planety nie poruszałyby się po orbicie eliptycznej, po prostu wpadłyby w Słońce i spłonęłyby. Dlatego też przyciąganie grawitacyjne plus ruch okrężny Ziemi utrzymuje go na swoim miejscu i porusza się wokół Słońca.
Tak jak Ziemia porusza się wokół Słońca, mniejsze obiekty, takie jak Księżyc i satelity krążą wokół Ziemi. Dzieje się tak, ponieważ lżejsze przedmioty są zawsze przyciągane do magnetycznego przyciągania cięższych lub większych obiektów. Teoria ta została po raz pierwszy odkryta przez angielskiego naukowca Sir Isaaca Newtona około 300 lat temu, gdy studiował grawitację.
Jako największy obiekt w Układzie Słonecznym Słońce jest 1000 razy cięższe niż największa planeta, Jowisz. W porównaniu z Ziemią, Jowisz jest masywny 300 000 razy cięższy.
