Guglielmo Marconi wynalazł pierwszy skuteczny system komunikacji radiowej i stworzył tam bezprzewodową komunikację. W 1901 r. wysłał sygnały bezprzewodowe przez Ocean Atlantycki, co obaliło wiarę, że krzywizna Ziemi wpłynie na transmisja.
Eksperymenty Marconiego utorowały drogę dla całej technologii radiowej. Użył początkowej pracy H.R. Hertza do opracowania podstawowego systemu telegrafii bezprzewodowej. Następnie założył Marconi Telegraph Company w 1899 roku. Kontynuował eksperymenty, aby rozszerzyć zasięg swoich bezprzewodowych sygnałów, aż w końcu osiągnął transatlantycką służbę z Kanady do Irlandii. Ten wyczyn przyniósł mu wspólną Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki u Karla Brauna. Załoga systemu RMS Titanic wykorzystała bezprzewodowy system Marconiego, aby wezwać pomoc, gdy statek zaczął zatapiać po uderzeniu w górę lodową w 1912 roku.
